مانیا کوچولو

وقتي خداوند در معصوميت كودكان مثل برف زمستاني مي درخشد تو كجايي ؟ واقعا تو كجايي؟ شايد خداوند در هيچ جاي ديگر هستي مثل معصوميت كودكي خودش را اينگونه آشكار نكرده باشد. من گاهي از شدت وضوح خداوند در كودكان پر از هراس مي شوم و دلم شروع به تپيدن مي كند . دلم آنقدر بلند بلند مي تپد كه بهت زده مي دوم تا از لاي انگشتان كودكان خداوند را برگيرم. كجايي ؟ صداي مرا مي شنوي؟ این مطلب رو خیلی اتفاقی تو یه وبلاگ خوندم به نظرم واقعا همینطوره روح خدا رو میشه در دستان و چشمان کودکان دید. وقتی بی آلایش به چشمانت خیره میشوند و بزرگترین تمنایشان بازی است , نخوابیدن است راستی چرا برای نخوابیدن انقدر اصرار دارید؟ من باید خواسته هایتان ...